Przejdź do głównej zawartości

Rośliny

1) Sasanka Żółtoplamista
Roślinka stworzona poprzez długi proces modyfikacji genetycznej najzwyczajniejszej, fioletowej sasanki. Pokryta drobnymi włoskami tak jak oryginał, łodyga długa i mocna, odporna na groźniejsze warunki atmosferyczne. Listki długie, wąskie i lekko zakręcone, rosną w górę, łapiąc odpowiednią ilość promieni słonecznych. Fioletowe płatki rośliny są delikatne, przepuszczają światło, pokryte ogromną ilością żółtych plamek. Kwiat jest stosunkowo niski, osiąga maksymalnie 15 centymetrów wraz z korzeniami, które, w przeciwieństwie do łodygi, są podatne na wszelkie łamanie, urywanie i ich niszczenie, dlatego wyjmując roślinę z ziemi powinno się szczególnie uważać.
Sasanka żółtoplamista ma substancje o właściwościach łagodzących oraz przyspieszających gojenie, a największą ich zawartość wykryto w korzeniach.


2) Somia
Średniej wielkości krzaczek o czerwono-fioletowych owalnych liściach z pomarańczowymi, kwiatkami w okresie wiosennym oraz letnim. Kwiaty mają od trzech do pięciu płatków o trójkątnym kształcie, czubkami skierowane do środka rośliny. Wydzielają słodkawy, uspokajający zapach, inny dla każdej osoby w zależności od jej preferencji. W okresie jesiennym ma żółto-zielone owoce o niewielkich rozmiarach, podobnych do poziomki. Mają słodko-kwaśny smak, a spożycie kilku owoców sprawia, że osoba czuje się odprężona, po większej ilości – senna. Jednak jeśli nie zbierze się ich w ciągu trzech dni od dojrzenia, zmienia się na bardzo gorzki, a po zjedzeniu ich można odczuwać niepokój, a w niektórych przypadkach strach. Występuje głównie w Valentine, ale w odpowiednio nasłonecznionym miejscu również może zostać wyhodowana.


3) Lêbigera
Wygląd: Roślina przypomina wielkiego pomarańczowego pąka, którego płatki mają nieco ciemniejsze żyłki na całej powierzchni. Otoczony jest trójkątnymi liśćmi zielonego koloru, które rosną blisko przy ziemi. W ciągu dnia pąk uchyla się, a ze środka wydostają się chude wici różnej długości, z drobnymi kwiatami na końcu. Łodygi są cienkie, ale mocne. Kwiaty mają intensywny zapach, przypominający połączenie piżmu z imbirem. Podobnie jak główna część rośliny, są pomarańczowe z ciemniejszymi żyłami. Małych kwiatów zazwyczaj jest między siedem, a piętnaście. Korzenie tej rosliny są bardzo płytko zakorzenione w ziemi, przez to przy większych wichurach zazwyczaj nie jest w stanie przetrwać w stanie nienaruszonym.
Właściwości: Nie posiada właściwości magicznych, chociaż znalazła swoje zastosowanie w medycynie. Jest składnikiem wielu leków, chociaż wykorzystuje się jedynie części łodyżek. Kwiaty powodują lekkie zatrucia pokarmowe, więc niechętnie są stosowane. Przez bardziej prymitywnych ludzi liście używane są do pakowania żywności. Wiadomo też, że nasionka (które znajdują się u spodu liścia i są wielkości pestek arbuza, chociaż mają jaskrawo żółtą barwę) mają właściwości antykoncepcyjne.
Występowanie: Ciepły, wilgotny klimat


4) Ptasie ziele
Dwumetrowe, kolczaste krzaki, wydzielające w większości truciznę, która zostaje wydzielona na zewnątrz przez drobne otwory w łodygach. Kontakt z jadem paraliżuje organizm przez co wokół zielska często można spotkać oczekujących na jedzenie mięsożerców. Korzenie ptasiego ziela nadaje się do wykorzystania tylko przez dwa dni od zerwania, przez co mimo niesamowitych właściwości jest rzadko używany. Korzeń zazwyczaj ma najwyżej pięć centymetrów, a dodanie drobno posiekanej uncji do jakiegokolwiek wywaru kilkukrotnie zwiększa jego moc oraz efektywność. Jednak, najważniejszym elementem ptasiego ziela są złote kwiaty, znajdujące się na czubkach liści. Mają zdolności uzdrawiające, najczęściej służą do leczenia blizn.

5) Technon
Technon to sztucznie wytworzona w warunkach laboratoryjnych roślina, która ostatecznie została przeniesiona do karumskich ogrodów botanicznych. Rośnie wyłącznie na obszarach skażonych sferą, żywiąc się nadmiarem energii sferycznej. Jako sadzonka liczy sobie zaledwie dziesięć centymetrów, a w pełni rozwinięta roślina pół metra. Nie posiada liści, z kolei za łodygę służy jej przezroczysta osłonka hodowlana. Niebieskie kwiaty technonu są używane w eliksirach miłosnych, sam ich zapach otępia zmysły, a u szczególnie wrażliwych osób może wywołać omdlenia.

6) Owocówka leśna
Owocówka leśna, jak sama nazwa wskazuje, najczęściej jest spotykana na terenach zalesionych. Drzewo o grubej, szarej korze osiąga wielkość trzech metrów. Owoce owocówki są długie, podłużne i mają niebieski odcień. Ich pestki mają właściwości uśmierzające ból, z kolei zjedzenie skórki owoców pobudza organizm oraz jest stosowana w antydepresantach.

7) Błyzalki
Roślina żywiąca się korą drzewną, rosnąca głównie na drzewach liściastych, bardzo wilgotna w dotyku, przypominająca nieco z wyglądu jasnozielony mech, z którego wyrastają małe, czerwone kwiatki przypominające róże. 

8) Fluorki
Świecące grzybki halucynogenne, wyróżniające się charakterystycznym fioletowo-zielonym kolorem i niebieską poświatą dostrzegalną w ciemności. Są małe, zazwyczaj trudno je zauważyć, rosną tylko dziku na podmokłych terenach. Wąski trzon, od spodu kapelusza można dostrzec blaszki, w pełni dojrzałe okazy posiadają różowe narośla na ka kapeluszu. 

9) Bynie
Małe, jasnozielone roślinki rosnące w złożonych skupiskach, tworzących okrąg i zwijających się z resztą osobników zgromadzonych w skupisku. Tworzą w ten sposób "donicę", ochronną strukturę uniemożliwiającą dostanie się mniejszym zwierzętom do owoców, schronionych w środku. Owoce mają owalny kształt, są małe i szare, gdy nie są jeszcze dojrzałe do jedzenia, w trakcie fazy dojrzewania zmieniają kolor na niebieski. 

10) Prymołek
Bylina przypominająca sporą kępkę żółtych liści [około czterdziestu pięciu centymetrów wzrostu] z kwiatkami o pięciu płatkach różnych barw [czerwone, zielone, niebieskie, różowe, białe]. Słabo rozgałęziona, liście mają kształt dużych, podłużnych kropli. Najbardziej charakterystyczną cechą prymołka jest zapach. Wydziela odór rozkładającego się ciała, którym powiadamia o swojej obecności. Bulwa produkuje truciznę zabijającą inne rośliny wokół, dlatego rośnie samotnie, sporadycznie w towarzystwie drzew. Kwiaty mają silne właściwości halucynogenne.


11) Głazniki skałkowe
Głazniki powstają, gdy kawałek skały, pustej w środku, trafi w dodatnie pole magiczne. W przypadku naładowania energią astralną w wyniku gorącego powietrza ukruszone wewnętrzne fragmenty skały, zaczynają tworzyć się w kamienną roślinę, żywiącą się swoim nosicielem. Głaznik żyje tak długo, aż skończy się mu skała, na której pasożytuje lub energia magiczna. Do momentu wyczerpania jednego z tych dwóch składników, kamienne skupisko najpierw zaczyna układać się pod wpływem działania pola w kształt kolejno: korzenia, łodygi i liści. Jeżeli najpierw zostanie wyczerpana energia magiczna, wtedy głaznik zostaje w swojej kamiennej formie, w przypadku, gdy pierwsza wyczerpie się skała, wtedy ostatnia porcja magi zmienia strukturę rośliny, czyniąc ją normalnym zielskiem.


12) Dyskowniki piorunowe
Dyskowniki piorunowe służą do bezpiecznego magazynowania energii. Korzenie rośliny potrafią osiągnąć niebagatelne rozmiary od czterech do pięciu metrów, choć nawierzchnia część rośliny zazwyczaj liczy sobie około trzydziestu, dwudziestu centymetrów. Składa się z białej łodygi, kolor został spowodowany mutacją w wyniku zetknięcia się z cząstkami vernylu, z której wyrastają małe, srebrne pąki. Roślina nie posiada liści w wyniku interwencji naukowców, którzy stwierdzili, że to przez nie, magazynowana energia elektryczna staje się nieobliczalna.
Dyskowniki piorunowe początkowo używano jako baterie, pąki po zetknięciu z ładunkiem elektrycznym rozpoczynają fazę formowania się w złotej, ośmiopłatkowe, niebieskie kwiaty, które stanowią główne źródło magazynujące. Aktualnie używa się ich jako rośliny dekoracyjne.


13) Zwierzadło pospolite
Naukowcy do tej pory spierają się, czy zwierzadła pospolite powinny być zaliczane do roślin czy do zwierząt. Teoretycznie są one roślinami, składającymi się z setki lian, splecionych w małpki kształt, pazury i zęby zwierzadła stanowią ostre kolce, a jego ogon zakończony jest czerwonym kwiatem, przypominającym kształtem ćmę orchidei. 

14) Róża księżycowa
Róża księżycowa mogłaby być zwyczajną różą, gdyby nie jeden ze szczególnych faktów: nie ma koloru, przyjmując barwę otoczenia. Swoje kwiaty otwiera raz na miesiąc, tylko w czasie pełni księżyca, w czasie której magazynuje świetliste promienie, wykorzystując je do zachowania swojej zdolności kamufolowania się.

15) Słoneczny słonecznik
Chciałbyś pomyśleć, że słoneczny słonecznik jest normalnym słonecznikiem, ale według historyków uległ podobnej mutacji co róża księżycowa. Jego charakterystyczną cechą jest zapał do tańca, potrafi poruszać się w rytm puszczonej muzyki, odczytując bezbłędnie wibracje z otoczenia. Jest też nieco większy i o wiele bardziej elastyczny, potrafi wyciągnąć swoje liście nawet na długość dwóch metrów. 

16) Raflezja krwią
Raflezja jest kwiatem niezmierzenie brzydkim, gnijącym, żyjącym w gorącym, wilgotnym klimacie. Nie ma liści, korzeni, ani łodygi, pasożytuje na skórze zwierząt, żywiąc się ich krwią. Wydziela przy tym niesamowicie brzydki zapach, zmuszając pozostałe zwierzęta do omijania jej nosiciela szerokim łukiem. Wczepia się w jego ciało małymi szczypcami, widocznymi na zewnętrznej stronie płatków. Zazwyczaj jasnożółta, po śmierci jednego nosiciela zwija się w kokon, potrafi przeczekać nawet pięćdziesiąt lat na okazję do złapania innego zwierzęcia. 

17) Drzewa zakur
Zakury są wyjątkowymi drzewami, kwitnącymi dwa razy do roku, osiągają rozmiary do ośmiu metrów wysokości i trzech metrów szerokości. Przypominają nieco wyglądem drzewa wiśni, ich kwiaty mienią się jednak wszystkimi kolorami tęczy, od bieli, przez błękit, po czerwień. 

18) Czarne emporium
Czarne emporium jest jedną z niewielu roślin, które osiągnęło czerń absolutną. Roślina żywi się samym słońcem, kwiat przypomina z wyglądu nieco goździka, gdyby nie brak łodygi. Osiąga do czterdziestu centymetrów wysokości, zazwyczaj rośnie w skupiskach. 

19) Smocza lilia
Smocza lilia rośnie na suchych terenach, pod ziemią jej korzenie owijają się szczelnie między sobą, tworząc ukryty zbiornik na wodę, racjonowaną na wypadek dłuższego okresu suszy. 
Osiąga wysokość dwóch metrów, rośnie zazwyczaj samotnie. Ma długie, mocno skręcone liście, wyginające się na zewnątrz, które potrafią osiągnąć nawet do trzech metrów długości, przez ich ciężkość uginają się i najczęściej lądują na ziemi, gdzie wystające elementy korzeni starają się je owinąć i przymocować mocniej do podłoża. Ma kwiatostan typu pseudancjum, jego kwiaty są ciemnofioletowe.

20) Dzimadło obrzydliwe
To nie jest ładna roślina, wyrasta przede wszystkim na szczątkach zwierzęcych, ma długą, lekko zczarniałą w kilku miejscach łodygę, nie posiada żadnych liści, jej kwiatostan układa się w kolbę, na którą składają się zgniłozielone pąki.  

21) Amazonian
Rzadki kwiat, o posiatkowanych końcówkach liści, bez korzenia, przypomina się za to przyssawkami do kamienistych powierzchni. Pąki ułożone w kształcie baldachu złożonego, brak różowe płatki o srebrnych żyłkach ułożone na wzór kwiatu storczyka.

22) Welwicja parskowana
Pęd długi na dziesięć milimetrów, korzeń długi na czterdzieści metrów. Welwicja parskowana jest z pozoru bardzo, bardzo małą roślinką, o wąskiej, czerwonej łodydze, którą bardzo łatwo pominąć z powodu jej niewielkich rozmiarów, liczy sobie ona ledwo pięć milimetrów. Roślina nie posiada żadnych kwiatów, za to wykształca średnio cztero, pięciomilimetrowy liść, na którego powierzchni znajdują się drobne, złote, kłujące włoski. Jakikolwiek kontakt z liściem skutkuje śmiercią w ciągu następnych trzech minut, włoski pokryte są szczególnie niebezpieczną trucizną, paraliżującą nerw po nerwie. 

23) Stawlik mięsny
Stawlik mięsny jest rośliną dekoracyjną, która najchętniej pożywiłaby się właścicielem pokoju. Korzeń głęboko wrośnięty w glebę, przekrój łodygi długi na trzydzieści centymetrów, trzy, ostro zakończone liście, które owijają się wokół ofiary, a to tylko zwieńczone szeroką, rozwartą okrutnie paszczą, w której czekają już na ciebie trujące soki, aby rozpuścić swoją ofiarę. Czerwona obwódka wokół paszczokwiatu przypomina kształtem otwarte usta. 

24) Munpy-Dumpy
Roślina-żart, dosłownie. Wygląda jak normalny, jasny storczyk, prawda wychodzi na jaw dopiero, gdy spróbujesz dotknąć jego płatka. Z ukrytych w płatkach kanalików wysypuje się złoty pył, nazywany "Proszkiem z Nibylandii", dzięki któremu można latać. A przynajmniej w tobie wierzy osoba, spowita strasznymi halucynacjami, zaczynająca powolną, długą śmierć z powodu braku tlenu, gdy pył osiada wewnątrz płuc, wywołując reakcje alergiczną. 

25) Gruchacz szary
Gruchacz jest grzybem, przypominającym z wyglądu replikę muchomora, gdyby nie jeden, charakterystyczny fakt. Trzon grzyba rozdziela się na dwie, szare części, z których wyrastają na każdej osobny kapelusz. Kapelusze układają się względem siebie, stykają się ze sobą, co w rezultacie powoduje powstanie dziury między mini wyglądającej jak małe serce. 

26) Lustereczka kosmate
Pozornie normalne drzewo, o nieco poszarzałej korze, przekrój pnia wynosi około trzydziestu centymetrów, a sama roślina rośnie na wysokość czterech metrów. I tutaj kończą się podobieństwa do normalnej rośliny, bo jego gałęzie są obwinięte kosmatymi lnianami, zwisającymi do ziemi, z których zwieszają się drobne pąki kwiatów. Po zakwitnięciu odkrywają one, skryte w środku malutkie zwierciadła, w których można się przejrzeć. 

27) Rozpustniki grzeszne
Rozpustniki są żyjącym skupiskiem najróżniejszych rodzai łodyg, liści oraz kwiatów. Silne, bujne korzenie utrzymują rzucającą się na wszystko roślinę wciąż przy powietrzni. Duża na dwa metry roślina uspokaja się dopiero, gdy wyczuje w pobliżu ofiarę. Kwiaty wytwarzają słodki zapach, imitując godowe wonie różnych gatunków zwierząt. W ten sposób zwierzęta podchodzą w pobliże rośliny, która natychmiast zamyka je w swoich liściach, zaczynając je dusić, a następnie przez kolejne kilka miesięcy żywi się padliną pojedynczej sztuki. 

28) Rybodny mętne
Rybodny żyją w morzu, są niezwykle rzadkie, głównie dlatego, że rozwijają się... w żołądkach ryb słonowodnych. Połknięty przez rybę zarodnik rozwija się w jej wnętrzu, zajmując je od środka.  Wyglądem przypomina mech. Wprowadza truciznę do jej organizmu, w rezultacie której ryba nadyma się i wybucha, a w wodę wyrzucone zostaje setki zarodników rybodny. 

29) Kaktadło
Kaktadło jest... kaktusem, przypominającym nieco zamknięte pudełko, zwieńczone kwiatem w kształcie kokardki. Idealny sześcian, pozbawiony cierni, o krawędzi pięćdziesięciu centymetrów na samym szczycie posiada duży, promienisty kwiatkwiat.

30) Wiktoria krwawa
Roślina przypominająca liście lilii wodnych, osiąga jednak średnicę średnio dziesięciu metrów, potrafi utrzymać na sobie ciężar o wadze prawie pół tony. Kiedy zakwita (zawsze w trakcie nowiu księżyca), pierwszej nocy kwiat jest śnieżnobiały, przez kolejne noce zaczynają pojawiać się na niej czerwone plamy, przypominające wyglądem krople krwi, aż pokryją całą powierzchnię rośliny. 

31) Ręka Stwórcy
Charakterystyczna roślina doniczkowa, hodowana głównie pod wyroby medyczne. Mały, nierozłożysty korzeń, wąska łodyga bez żadnych liści, na której wierzchołku wyrasta czerwony kwiat, przypominający kształtem dłoń zakończoną pazurami, stąd nazwa.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

HALLOWEEN

Życia mi nie szkoda, bo już go nie posiadam, ale te dzieciaki zdecydowanie powinny wcześniej pomyśleć na temat tego wszystkiego. Kto wie, ile z nich będzie w stanie przeciągnąć mnie na ciemną stronę mocy i udowodnić mi, dlaczego Gwiezdne Wojny są lepsze od Gwiezdnych Wrót?  Spojrzałem z nienawiścią na mysz, która siedziała pod stołem, wpatrując się we mnie z niesmakiem. Jakby ducha nigdy na oczy nie widziała, straszyłem tutaj spory kawałek czasu. Westchnąłem (w duchu), rozwieszając ostatnią kartkę z informacją. Kto chciał, ten znajdzie pytania. 

Heather i sprawy rodzinne

Spogląda za mnie z lekkim przymrużeniem oka i doskonale wiem, że stara się ocenić, czy jestem warta tej jednej chwili pogardy. — Wiesz, że to tak nie zadziała, prawda? — mówię łagodnie, uśmiechając się ciepło, choć jestem zziębnięta, przemoczona do suchej nitki, a obite żebra nadal bolą. Mam nawet ochotę spróbować przemówić jej do rozumu, ale potrafię tylko otworzyć usta i zamknąć je z w nagłym przypomnieniu, że i tak nie posłucha, nigdy nie słucha. — Wracaj do pokoju  — odpowiada z rozbawieniem, już dobrze wiem, że ponownie nie potraktuje mnie poważnie. W sumie, to nawet już nie boli, ale powoli zaczynają pojawiać się pierwsze motyle, a ja naprawdę nie mam ochoty na ból głowy. — Chciałabym odejść  — zaczynam nieco pewniej, próbując nadać mojemu głosowi choć odrobinę stanowczości. Chcę zarzucić jakimś w miarę sensownym argumentem, ale ona tylko prycha pod nosem. Przełykam głośno ślinę. — I odchodzę. — Śmieje się na głos, jestem za mała, żeby zrozumieć, co to wtedy oznaczało. x X